Türkiye’deki Eczacılık Fakültelerinin kuruluş öyküsü, özetle şöyledir:

Osmanlı Devletinde eczacılık eğitimi 1839 yılında İstanbul’da “Mekteb-i Tıbbiyye-i Adliyye-i Şâhâne” de açılan üç yıl süreli eczacı sınıfı ile başlamıştır. Daha önce eczacılar Avrupa ülkelerinde de olduğu gibi usta-çırak yöntemiyle yetişiyordu. Bu sınıfa başlangıçta yalnız askerî yatılı öğrenciler alınıyor ve mezun olduklarında askerî hastahanelerde görevlendiriliyorlardı.

1858 yılından itibaren sivil ve gündüzcü öğrenciler de eczacılık okumaya başladılar.

1867’de “Mekteb-i Tıbbiyye-i Mülkiyye-i Şâhâne” de de ayrıca bir eczacı sınıfı açıldı.

1908 yılında ise askerî ve sivil tıp okullarının birleştirildi. Bu sırada eczacılık sınıflarının ikisi de kapatıldı. Onun yerine idari yönden yeni kurulan Tıp Fakültesi’ne bağlı Eczacı Mekteb-i Âlîsi açıldı. 1909’da da Kadırga’daki eski Mekteb-i Tıbbiyye-i Mülkiyye-i Şâhâne binasında (Menemenli Mustafa Paşa Konağı) eczacılık öğretimine başladı.

1926 yılında, eczacılık eğitimi sürdürülen kurum Beyazıt meydanında daha yeni bir binaya taşındı. 1933 reformu ile Avrupa’dan K. Bodendrof, C.H. Brieskorn gibi öğretim üyeleri getirildi. Ancak bina, laboratuar ve diğer araç gereçler yeterli değildi. 1950 yılından itibaren eczacı okulunun fakülte haline getirilmesi düşüncesi tekrar ortaya atıldı. Çeşitli çabalar sonucu

1960 yılında “Ankara Üniversitesi, Eczacılık Fakültesi” öğretime başladı.

1962 yılında da onu “İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi” izledi.

Günümüzde devlet veya özel üniversitelerde, KKTC dahil 47 Eczacılık Fakültesi eğitim vermektedir.

Fakülte listesi ÖSYM 2022-2023 Yükseköğretim Programları Kılavuzundan alınmıştır.

Eczacılık Fakülteleri Listesi